همانطور که میدانید سرعت نرخ داده در نسل چهارم شبکههای تلفن همراه، یا اینترنت 4G بسیار بالا است. این فناوری امکان جابهجایی دادهها را با سرعتی بالغ بر 100 مگابیت بر ثانیه دارد، اما در ارتباطات موبایل این سرعت به یک گیگابیت نیز میرسد. اینترنت 4G در تکنولوژی بیسیم انقلابی بزرگ محسوب میشود.
قبلاً نیز گفته شد که LTE (Long Term Evolution) یک نسل و استاندارد شبکههای موبایل نیست، بلکه شاخهای از 4G است و سعی شده به سرعتهای تعریف شده در استاندارد 4G دست پیدا کند. در واقع LTE را میتوان بهعنوان ادامه شبکههای موبایل فعلی و تمامل در بلند مدت تعریف کرد.
این نمودار میانگین سرعت دانلود کاربران را در هر کشور، زمانیکه از اینترنت LTE استفاده میکنند مقایسه کرده است. البته در این جدول سرعتهای 4.5Gیا غیره که بعضی از شرکتها اسم آنها را اوردهاند شامل نشده است. طبق این آمار بیشترین سرعت اینترنت 4G را کره جنوبی و سنگاپور، و کمترین را نیز هند و کاستاریکا دارند. همچنین ایران در رتبه ۷۰ از ۷۵ قرار دارد.مقدار سرعت اینترنت موبایل در هر کشور، به عوامل مختلفی بستگی دارد: چه طیفی از پهنای باند کشور در اختیار LTE قرار گرفته است، آیا به تکنولوژیهای پیشرفتهتر 4G، مثل LTE پیشرفته دست پیدا کرده است؟ شبکه تا چه اندازه شلوغ است و چقدر ترافیک و تداخل روی آن شبکه وجود دارد.
در مجموع، کشورهایی که در این جدول از سرعت بیشتری برخوردارند، به شبکه LTE پیشرفته دست پیدا کردهاند و دستگاههای بسیاری دارند که از این فناوری پشتیبانی میکنند.
وبسایت اپن سیگنال بیشترین سرعت اینترنت 4G را در ایران، 10 مگابیت در هر ثانیه تخمین زده است.
اینترنت TD-LTE یکی از استانداردهای فناوری نسل چهارم است که سرعت بالایی برای مشترکان اینترنت موبایل فراهم کرده است. TD-LTE مزیتهای بسیاری نسبت به سرویسهایی چون DSL، Dial-Up و WiMax دارد. برای مثال اینترنت td lte مشکلاتی چون سرعت کم، نیاز به خط تلفن ثابت، هزینههای بالای پرداخت اشتراک اینترنت، هزینه خط تلفن ثابت و ظرفیت خالی در مراکز مخابراتی را کنار گذاشته است. سرویس TD-LTE را به سادگی میتوان در مکانهای مختلف، بدون نیاز به خط ثابت و ظرفیت در مخابرات، با سرعت و پایداری بالا راهاندازی کرد.
اما تاریخچه TD-LTE به سال 2010 بازمی گردد که شرکت اریکسون نخستین آزمایشها را برای رسیدن به سرعت 80مگابیت بر ثانیه در هند انجام داد. سپس در سال 2011 شرکت موبایل چین با همکاری هواوی، TD-LTE را در چند شهر چین به صورت آزمایشی اجرا کرد و بعد از گذشت یکسال این سرویس در ژاپن به مرحله بهره برداری رسید.
طی سالهای 2013 تا 2015 این سرویس در آمریکا و غرب آسیا راهندازی شد و با گذر زمان به کشورهای دیگر نیز انتقال پیدا کرد. سال 2015 در پی رشد جهانی TD-LTE، چند کشور پروانه راهاندازی شبکه سراسری TD-LTE را دریافت کردند و به صورت آزمایشی به راهاندازی آن پرداختند.
ماهاننت نیز از جمله شرکتهایی است که با رصد نیازهای واقعی مشترکان، در کنار سرویسهای اینترنت پرسرعت ADSL خود به گسترش TD-LTE نیز پرداخت.
اینترنت نسل چهار ثابت (TD-LTE) آخرین نسل اینترنت ثابت و بهترین گزینهی بیسیم برای تامین نیاز اینترنت سازمانها، شرکتها و منازل مسکونی است.
این روزها تقریباً همه ما دو کلمه 4G و LTE را به دفعات در تبلیغات اپراتورها و شبکههای موبایل شنیده ایم. این دو کلمه انقدر به گوشمان آشنا هستند که حتی از خود نمی پرسیم چه تفاوتی باهم دارند. اما در این میان افرادی هم هستند که این دو واژه را یکسان میدانند و بهجای هم بهکار میبرند، که متاسفانه این اتفاق بین متخصصان و کارشناسان کامپیوتر و مخابرات نیز دیده شده است.
وقتی صحبت از 4G میشود، یعنی نسل چهارم شبکههای موبایل و یا چهارمین نسل از فناوریهای ارتباط موبایل. کلمه G نیز به معنای نسل است که از (Generation) گرفته شده است. اما LTE (Long Term Evolution) یک نسل از شبکههای موبایل محسوب نمیشود. اما اینها چه تفاوتهایی باهم دارند؟
ماهاننت در این مطلب قصد دارد به معرفی و بیان تفاوتهای اینترنت 4G و LTE بپردازد.
سال 2008، موسسه ITU-R استاندارد 4G را ثبت کرد. در استاندارد 4G، حداکثر سرعت انتقال اطلاعات روی شبکههای موبایل به 100 مگابیت بر ثانیه میرسد، اما در دستگاههایی مانند Hotspot موبایل این سرعت یک گیگابیت بر ثانیه است. البته در سال 2008، چنین استانداردی کمی دور از ذهن بهنظر میرسید. اگرچه ابتدا این هدف به نظر سخت و دراز مدت بود، اما بهزودی زیرساختهای مخابراتی شبکه پیشرفت کردند و فناوری های ارتباطی جهش پیدا کردند. عرضهکنندگان شبکههای 3G به سرعت $G را راهاندازی کردند که حداکثر سرعت آن برابر با 100 مگابیت بر ثانیه روی گوشیهای موبایل است.
همان طور که قبلتر نیز اشاره کردیم، LTE مخفف Long Term Evolution است. درنتیجه این فناوری یک استاندازد و نسل مجزای شبکههای موبایل نیست، بلکه شاخهای از 4G است. وقتی علامت 4G در بالای صفحه نمایش موبایل به چشم میخورد، به این معنا نیست که واقعا از یک شبکه 4G استفاده میکنیم، بلکه زمانیکه استاندارد 4G تصویب شد، بیشتر ارائهدهندگان سرویس موبایل با پول دادن به شرکتهای سازنده موبایل، 4G را وارد مشخصات پشتیبانی محصول کردند تا روی صفحهنمایش نشان داده شود. همینجا بود که 4G از مسیر اصلی خود منحرف شد. اما تنظیمکنندگان استانداردهای امریکا برای تفاوت بین 4G تقلبی از 4G واقعی، LTE را تعریف کردند که به معنای تکامل در بلندمدت است.
درنتیجه زمانیکه روی یک دستگاه برچسب LTE قرار میگیرد در مقایسه با 4G به این معنی است که نسبت به 3G بهبود یافته و سرعت بیشتری دارد.